این درخت که ارتفاع آن گاه تا پانزده متر میرسد و در سواحل آمریکای مرکزی و کارائیب رشد میکند، میوه ای سبز رنگ دارد که به «سیب ساحل» یا «سیب مرگ» مشهور است.
تک تک اجزای درخت مانچینیل (Manchineel) - یا در تلفظی دیگر «مانسینلا » - که در کتاب رکوردهای گینس عنوان «خطرناکترین درخت دنیا» را به خود اختصاص داده سمی و خطرناک است. این درخت که ارتفاع آن گاه تا پانزده متر میرسد و در سواحل آمریکای مرکزی و کارائیب رشد میکند، میوه ای سبز رنگ دارد که به «سیب ساحل» یا «سیب مرگ» مشهور است.
فقط کافی است این میوه شیرین را گاز بزنید تا چند لحظه بعد لبها و دهان تان دچار خارش و التهاب شدید شود. خوردن این میوه به ظاهر جذاب سبب بروز عوارض ناگواری همچون ورم معده، عفونت باکتریایی، خونریزی و حتی مسدود شدن مجاری تنفسی به علت تورم شدید می شود.
شیره درخت مانچینیل به شدت سمی است. بریدن قسمتی از این درخت سبب پاشیده شدن شیره آن به بیرون میشود. تماس با یک قطره از این شیره به التهاب شدید پوستی می انجامد.
همچنین سوزاندن این درخت سبب میشود شیره آن به همراه دود بالا برود و به این ترتیب تماس با دود ناشی از آن هم التهاب پوستی ایجاد می کند. وارد شدن شیره این درخت یا حتی دود ناشی از سوزاندن آن به چشم میتواند شخص را کور کند.
ایستادن زیر این درخت به ویژه در روزهای بارانی بسیار خطرناک است، زیرا قطرات باران پس از برخورد با برگهها یا تنه این درخت سمی می شوند و در صورت هر گونه تماس با پوست بدن واکنش شدید آلرژیک ایجاد می کنند.
بومیان منطقه کارائیب از شیره درخت مانچینیل برای زهرآگین کردن پیکان ها (دارت ها) ی خود استفاده میکردند. همچنین با ریختن مقداری از این شیره در منابع آبی دشمن از آن به عنوان سلاحی بیولوژیکی علیه دشمنان خود بهره میگرفتند.
یکی از شیوههای شکنجه در میان بومیان کارائیب این بود که فرد مورد نظر را به تنه این درخت میبستند. به این ترتیب فرد به در معرض سموم این درخت قرار میگرفت و به تدریج زجرکش می شد.
جالب این که حیوانات مختلف منطقه از خطرات این درخت آگاهند و هرگزبه این درخت مانچینیل نزدیک نمیشوند. تنها موجودی که از میوه آن تغذیه میکند، نوعی خرچنگ بومی منطقه کارائیب است اما سم این درخت تاثیری بر روی آن ندارد.
درخت مانچینیل در حال حاضر در حال انقراض است و تعداد بسیار کمی از آن در دنیا وجود دارد. در این مناطق تابلوهای هشداردهنده این در کنار این درختان وجود دارند یا بر روی تنه آنها یک ضربدر قرمز کشیده میشود تا گردش گران را ازنزدیک شدن به آنها بر حذر دارند.
با این حال همه ساله تعدادی از گردشگرانی که به این مناطق سفر می کنند از سر بی اطلاعی یا بی توجهی به علایم هشدار دهنده یا حتی از سر کنجکاوی به خاطر تماس با این درخت یا خوردن میوه آن به درمانگاه های محلی مراجعه می کنند.
عوارض ناشی از تماس با اجزای این درخت در میان کودکان معمولاً شدیدتر است.
منبع:
http://www.guinnessworldrecords.com/records-9000/most-dangerous-tree